De digitale paddenstoelenpluk

Porseleinzwam is een parasiet, die later verder leeft als saprofyt en enkel voorkomt op beuk. De ivoorwitte zwam heeft een slijmerige laag op de hoed, waardoor hij blinkt als porselein.  

Op houtsnippers kan je deze fraaie, oranjerode, kleverige paddenstoel soms massaal vinden. Dit is een soort die goed gekend is in Australië en meer dan 50 jaar geleden de weg vond naar Europa.

Het bijbelse verhaal dat Judas zich ophing aan een Vlier heeft ervoor gezorgd dat deze oorvormige zwam die heel het jaar door voornamelijk op deze struik verschijnt zijn naam kreeg.

Het Gewoon elfenschermpje is een opruimer van dood plantaardig materiaal met witte sporen en vrij staande plaatjes. Ze ruikt naar rapen, maar is giftig. Het elfenschermpje heeft een paarse hoed en paarse steel.

De gele trilzwam nestelt zich graag op eikentakken. Hij parasiteert in feite op de paarse eikenschorszwam, een veel voorkomende schorszwam op eik.  Jonge gele trilzwammen lijken wel goudgele hersenkwabben, de oudere verbleken tot bijna doorzichtig.

Knotszwammen, paddenstoelen met een knotsvormig vruchtlichaam, behoren tot verschillende families die niet allemaal nauw verwant zijn. Het merendeel van de knotszwammen is moeilijk in het veld op naam te brengen. De bleekgele heideknotszwam is gemakkelijk te herkennen omdat hij steeds in de buurt van heide groeit, wellicht leeft hij in symbiose met deze struik. 

Deze zwam is meestal te vinden boven op een dik pakket van afgevallen bladeren, deze hopen verteren is zijn functie en verder is hij mooi om te zien.

De rupsendoder is een onmiskenbare, feloranje knotszwam die parasiteert op poppen van vlinders.

Deze dodelijke amaniet is gemakkelijk herkenbaar aan de witte plakjes die regelmatig over de hoed verspreid liggen. De hoedrand is gestreept en rond de steel hangt een rafelige ring.

Eén van de minst kieskeurige, en dus gemakkelijk te vinden paddenstoelen is de geschubde inktzwam. Het is een opruimer van dode plantenresten die overal en heel het jaar door (zolang het niet vriest) kan opduiken. Na een hevige regenbui zie je hem eenzaam of in grote aantallen verschijnen… maar zijn leven duurt nooit lang. De sporen vervloeien bij rijpheid en druppen als zwarte inkt uit de paddenstoel, waarbij deze na een paar dagen bijna volledig zwart kleurt en er niet veel meer van over schiet. 

De roodbruine slanke amaniet is een boombegeleider van eik, beuk en berk op zandgrond. Hij houdt van warme temperaturen en is vaak in de zomer te zien.

Dit zwammetje is maximum 1cm groot, maar meestal in grote aantallen te zien op reeds ontschorst loofhout. Zo vervult dit zwammetje zijn rol als opruimer, het hele jaar door en wereldwijd.

De witte kluifzwam is een opruimer van dood plantenmateriaal. Hij verschijnt vooral in het bos of langs de bosrand. Geen plaatjes of gaatjes, familie van de bekerzwammen.

Gewoon vuurzwammetje is een kleine, felrode wasplaat met een geschubde hoed. Het is een indicator voor heischrale graslanden, voedselarme, zure bodems. 

De rechte koraalzwam bestaat uit meerdere takken die recht omhoog groeien en verder vertakken. De zwam doet letterlijk denken aan koraal. De soort komt voor op plantenresten, takken, houtsnippers en stronken van loof- en naaldbomen. Opgelet, deze soort kan in het veld  verward worden met okergele koraalzwam. Microscopie is nodig om deze uit elkaar te houden, de okergele koraalzwam heeft stekelige sporen. De sterk gelijkende naaldboskoraalzwam kan je onderscheiden door een KOH-test (kleurt roze bij daglicht, de verkleuring verschijnt en verdwijnt onmiddellijk)

In een mum van tijd is dit houtzwammetje zeer algemeen geworden in Vlaanderen, eind jaren tachtig werd het hier pas voor het eerst gezien. Dit kan toegeschreven worden aan de natuurlijke toename en van dood hout in oude bossen, daar er niet meer gesprokkeld wordt of zit de klimaatopwarming er voor iets tussen?

Deze amaniet onderscheid zich van de Panteramaniet door zijn grijze plakjes die onregelmatig over de hoed verspreid liggen. Ook het ontbreken van een beurs rond de knolvormige voet van de steel, de gestreepte ring, de aardappelgeur en de ongestreepte hoedrand zijn duidelijke kenmerken.

De enige beurszwam die zeer algemeen is.

Zie je in de herfst een paar zwartbruine, smalle, harde vingers op dood hout dan is de kans groot dat dit de houtknotszwam is. Kijk goed of het geen esdoornhout is en de vingers heel smal zijn, want dan is de kans groot dat het om de esdoornhoutknotszwam gaat.  

De Lila satijnvezelkop is één van de weinige vezelkoppen die zonder twijfel in het veld op naam te brengen is. Vezelkoppen hebben zoals de naam het zegt een vezelige hoed met een vrij spitste top en de meeste soorten, zoals ook deze, geuren spermatisch. Bovendien zijn alle vezelkoppen giftig.