Unia gospodarcza i walutowa

Ustanowienie unii gospodarczej i walutowej (UGW) oraz wprowadzenie euro to jedne z najważniejszych etapów integracji europejskiej. W przypadku państw strefy euro UGW łączy jednolitą politykę pieniężną ze zdecentralizowaną odpowiedzialnością za większość krajowych działań gospodarczych, mimo że krajowe strategie budżetowe podlegają pewnym ograniczeniom.

Międzynarodowy kryzys finansowy i gospodarczy, który rozpoczął się w 2008 r., ujawnił strukturalne ograniczenia i sprzeczności w unii gospodarczej i walutowej, które przyczyniły się do kumulacji zaburzeń równowagi makroekonomicznej i sprawiły, że niektóre kraje UE są bardziej stabilne gospodarczo niż inne. Od tego czasu Europejski Bank Centralny (EBC) wprowadził szereg niestandardowych środków polityki pieniężnej, a inne instytucje europejskie i państwa członkowskie podjęły inicjatywy na rzecz stworzenia unii bankowej i wzmocnienia koordynacji polityki gospodarczej i budżetowej, w szczególności w strefie euro.

Ten proces poszukiwania równowagi wciąż trwa. Nadal toczą się intensywne dyskusje na temat odpowiedniej polityki makroekonomicznej i pieniężnej oraz narzędzi i instytucji niezbędnych do ich wdrożenia, a także na temat statusu krajów spoza strefy euro.

Stanowisko EKES-u w sprawie UGW (The EESC on EMU)

EKES uważa, że wspólna waluta może być trwała tylko w ramach silnego, zrównoważonego i sprzyjającego włączeniu społecznemu wzrostu gospodarczego, gwarantowanego poprzez większe inwestycje publiczne i prywatne, pogłębioną konwergencję gospodarczą między krajami strefy euro i lepszą ogólną konkurencyjność. Realizacja tych celów wymaga zarówno gospodarczego, jak i politycznego zaangażowania na poziomie UE. W związku z tym środki na rzecz pogłębienia i uzupełnienia UGW mają kluczowe znaczenie dla przyszłości całej UE.