lucietta

oczy twoje jak oczy moje penetrują jaźń niczego przede mną i za mną...

by skończył się człowiek, a zaczął instynkt, potrzeba tylko straty. własnej stratosfery. ust, co krzywią się rano i takie zostają: znane i cięte w papierze skóry. uniwersum stołu, kuchennego krzesła, którym dzielić się trzeba z szuraniem i głupstwem we krwi. w takim środku nie ma mowy o wnętrzu, jak nie ma odwagi, by wiedzieć, kim jest pochylona dziewczyna; czym będzie, gdy przeczyta o sobie, pustynnym psie, chwiejnym zwierzątku, co dba tylko o węch i zmierzwione futro nocą, nasionko głodu w zębach, dotykane końcem języka. a potem zapragnie. /km/

Another day of talking And I'm in two minds I think I have to tell you I finally realised I know you'll never really get inside of me But I don't mean to hurt you Just let me disappearWe used to like it Used to be In the sunset time of our dream For all these things we cannot change We cannot be We cannot stayBut if you lose your faith Know that I am still your friend And if the sky falls down Know that I will still support you.RIVERSIDE....In Two Minds...