kelme-sekil iliskisi...

.
.
kustah dergisi için...
.
for kustah comix...
.
.
Tamam arkadaşlar başlıyoruz... Figürasyonu dağıtın etrafa... Şeytan nerde?.. Tamam birader ne konuşacağını biliyor-sun!.. Başrolsün unutma, bütün yük senin üstünde, aman diyim!.. (Şeytan kitap okuyan gencin yanındaki yerini alır, elini cast ajansından gönderilen saf yüzlü gencin omzuna attığı anda, anlatımız başlar...) Selam genç, evet yanlış görmüyosun ben şeytanım... N’oldu lan dudağın mı uçukladı!... Ne tırsakmışın lan sen de!.. Bırak o kitabı şimdi de beni dinle... Mesaimin bitmesine az kaldı... Sana şöyle ayak üstü bişeyler söyleyip, aklını çelip gidicem... Daha fazla uzatmıyım, bak şimdi şu çı plak hatunu görüyo musun, işi bilen biri olsa hemen derdi: “Fahişe bu!..” Seviştiği adamlarda kekremsi bir tat bırakır, işinin ehlidir... Yanındaki karının ise bedeni değil ruhu fahişedir... Okuduğun o kitaptan bulacağın bir iki sözle tavlayamazsın onu... Gidicen direk “Canım seni istiyo bu akşam” diye kulağına fısıldıycan... Budur hacı olay, kasmıycaksın bunlara!.. Ama benim öğüdüm; ver üç beş kuruş, diğer karıya takıl... Paşalar gibi, kafan rahat etsin... Ne bakıyon lan mal mal yüzüme, tamam pezevengim kardeşim, bi şey demiyom... Gel bak anlaşırız para mühim değil!.. Mesaim bitiyo bak!.. Sen bilirsin valla, aha bitti mesaim hadi bana eyvallah... Oku sen daha, artis!.. (N’aptın birader, böyle miydi senaryo!.. Şeytan: Doğaçlama yaptım abi, iyi olmadı mı yani!.. )