Tworzenie i używanie na Macu własnego źródła wprowadzania
macOS zawiera domyślne źródła wprowadzania dla różnych języków, takie jak pinyin dla języka chińskiego. Możesz utworzyć i dodać własne źródło wprowadzania dla dowolnego języka. Aby to zrobić, potrzebny jest „plik reguł”, czyli plik tekstowy przyporządkowujący znaki wpisywane przy użyciu klawiatury znakom, które mają być wyświetlane.
Tworzenie własnego źródła wprowadzania
Otwórz na Macu aplikację do edycji tekstu obsługującą kodowanie Unicode.
Utwórz plik reguł, używając jako wzoru przykładowego tekstu poniżej.
Plik ten musi być plikiem zawierającym tekst zwykły.
Zachowaj ten plik, używając kodowania Unicode (UTF-16) oraz rozszerzenia nazwy pliku, na przykład .inputplugin.
Kliknij dwa razy zachowany plik.
Utworzone źródło wprowadzania zostanie dodane do menu klawiatury na pasku menu oraz do listy źródeł wprowadzania w ustawieniach klawiatury. Aby je zobaczyć, wybierz polecenie menu Apple
na pasku menu. Konieczne może okazać się przewinięcie w dół. Kliknij w Edycja w polu Wprowadzanie tekstu (po prawej).
macOS obsługuje również format .cin. Jeśli używasz pliku .cin, możesz użyć kodowania UTF-16 lub UTF-8.
Przykładowy plik reguł
# (c) Apple Inc. 2023
# Przykładowy plik źródła wprowadzania.
# Znak # używany jest do oznaczenia komentarzy.
# Plik musi być w formacie tekstu zwykłego. Kodowanie pliku musi być ustawione na Unicode (UTF-16), z lub bez początkowego znacznika BOM (Byte Order Mark).
# Plik składa się ze znaczników pisanych wielkimi literami i zakończonych dwukropkiem. Po dwukropku wprowadzana jest zawartość znacznika.
#
# METHOD: # To jest pierwsza pozycja w pliku, definiująca metodę użytą do implementacji rozszerzenia.
# Jedyną obecnie obsługiwaną metodą jest „TABLE”.
#
METHOD: TABLE
#
# ENCODE: Określa, czy docelowe kodowanie to kodowanie chińskie tradycyjne (TC), chińskie uproszczone (SC) czy Unicode (Unicode). Wszystkie źródła wprowadzania używające wtyczek wyświetlane są w ustawieniach klawiatury jako Unicode.
#
ENCODE: TC
#
# PROMPT: To jest nazwa wtyczki, pokazywana na liście źródeł wprowadzania w ustawieniach klawiatury oraz w menu klawiatury.
#
PROMPT: Sample_En
#
# DELIMITER: Określa znak oddzielający znaki lub wyrażenia.
# W tym przypadku używamy przecinka.
#
DELIMITER: ,
#
# VERSION: Określa wersję wtyczki.
#
VERSION: 1.0
#
# MAXINPUTCODE: Ilość znaków, która może być wprowadzona w pojedynczej konwersji.
# Domyślnie nie ma ograniczenia, chyba że zostanie tutaj określone.
#
MAXINPUTCODE: 8
#
# VALIDINPUTKEY: Zestaw znaków akceptowanych na wejściu. Wielkość liter ma znaczenie, muszą być one wprowadzone jako jeden kompletny zestaw.
#
VALIDINPUTKEY: 0123456789-ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZabcdefghijklmnopqrstuvwxyz
#
# BEGINCHARACTER: Ten znacznik rozpoczyna definicję odwzorowania i jest wymagany.
# Format dla każdego odwzorowania jest następujący:
# ...
# Puste linie i znaki są ignorowane.
# Delimiter zdefiniowany jest powyżej, za pomocą znacznika DELIMITER.
# Koniec definicji oznaczamy znacznikiem ENDCHARACTER.
#
BEGINCHARACTER
aardvark 土豚
abacus 算盤
abalone 鮑魚,鰒魚
apple 蘋果
#
# ENDCHARACTER: Kończy definicje odwzorowania i jest ostatnim znacznikiem w pliku.
#
ENDCHARACTER
Usuwanie własnego źródła wprowadzania
Wybierz na Macu polecenie menu Apple
Kliknij w Edycja w polu Wprowadzanie tekstu (po prawej).
Zaznacz źródło wprowadzania, a następnie kliknij w przycisk usuwania
.Zachowaj plik wyłączonej wtyczki (możesz później ponownie dodać swoje źródło wprowadzania do listy) lub przenieś go do Kosza, aby go usunąć.