Venice van cellist Anastasia Kobekina is een muzikale liefdesbrief aan Venetië. Elk stuk, of het nou wel of geen directe band heeft met de Italiaanse stad, roept bij de Russische musicus herinneringen op aan de kronkelende straten, glinsterende waterpartijen of andere bezienswaardigheden aldaar. Een groot deel van het album bestaat uit stukken die in de 17e en 18e eeuw in Venetië werden gecomponeerd door onder anderen Vivaldi en Monteverdi. De uitzonderingen daarop zijn minstens zo delicaat, zoals Valentyn Sylvestrovs ‘Abendserenade’, Dowlands ‘Go Crystal Tears’ en ‘Emerald and Stone’ van Brian Eno, Jon Hopkins en Leo Abrahams. Dat laatste stuk roept beelden op van de dikke mist die in de wintermaanden boven de stad hangt. Ze sluit af op een persoonlijke manier, namelijk met een prachtige verzameling variaties op Monteverdi’s ‘Lamento d'Arianna’ (uit de opera Arianna), gecomponeerd door haar vader Vladimir Kobekin.