Vance Joy is nooit bang geweest zijn ziel bloot te leggen. Op zijn derde album heeft hij het hart nog meer op de tong, als hij stilstaat bij romantische relaties en de verlammende tijd van de pandemie – in de uiterst beeldende stijl die we van hem gewend zijn. Hoewel het merendeel van het album is geschreven via Zoom, reist Vance – oftewel James Keogh – via zijn muziek toch de hele wereld over. Zo is ‘Catalonia’ geschreven en opgenomen in een quarantainehotel in Sydney, maar gaat het over de tijd dat hij in Spanje woonde. ‘Wavelength’, een samenwerking met Dave Longstreth van Dirty Projectors, is zijn meest experimentele nummer tot nog toe. Hij schreef ‘Don't Fade’ in Malibu, terwijl ‘Daylight’ werd gemaakt na een lange periode waarin hij kampte met een ‘writer’s block’, ontstaan door de lockdown. Hij vond inspiratie in mensen als Bruce Springsteen, Tony Soprano en zijn vriendin; hij dacht na over zijn relaties en het verstrijken van de tijd. Sommige nummers waren niet eens bedoeld voor het album, zoals ‘Solid Ground’, dat aanvankelijk een nummer was van 90 seconden dat hij maakte voor een Netflix-film. Uiteindelijk werd het niet gebruikt, dus maakte Keogh er iets nieuws van. Lees verder voor een bespreking van het album door Keogh zelf. Don’t Fade “Ik was eigenlijk gewoon wat woorden aan het mompelen. Je weet niet echt wat je precies zegt, het zijn gewoon willekeurige woorden, dat kan heel eng en kwetsbaar zijn. Dave [Bassett, die meeschreef] vroeg: “Mompelde je nou 'I wish you could see what I see when I'm seeing you'? Want dat klinkt best goed.” Het was een mooi beginpunt voor het album. Het voelde magisch, spontaan en verrassend. En het voelde nieuw.” Solid Ground “Ik presteer het beste onder druk van deadlines. Deadlines zijn goed, anders ga ik uitstellen en samenvattingen van de Western Bulldogs [Australisch football-team] zitten kijken. De tijdsdruk zorgt ervoor dat je een nummer schrijft dat je anders misschien niet had geschreven. Ik heb altijd al de zin ‘When your whole world turns upside down, I'll be your solid ground’ in een nummer willen gebruiken.” Missing Piece “Ik heb dit nummer een paar jaar bewaard, ik wist niet wat mensen ervan zouden vinden. Het is zeker goed voor je zelfvertrouwen als het dan opeens een succes is. Je weet van tevoren nooit of het aanslaat, of dat mensen een bepaalde sound van je juist beu zijn. Al mijn nummers hebben misschien wel een bepaalde sound. ‘Catalonia’ klinkt een beetje als ‘Saturday Sun’ of ‘Riptide’, ‘Missing Piece’ klinkt misschien een beetje als ‘Fire and the Flood’, ze hebben een soortgelijk ritme. Je denkt dan dat het misschien tijd is om je sound compleet te veranderen, maar tegelijkertijd ben ik me ervan bewust dat ik het wiel niet helemaal opnieuw hoef uit te vinden.” Catalonia “Dit is misschien wel het meest directe nummer. Ik voel soms een beetje weerstand tegen het schrijven van nummers die te autobiografisch zijn, maar ik wilde dat het echt en oprecht was; ik wilde voorkomen dat het zou klinken als een advertentie van het reisbureau voor Barcelona. Dus ik vertel precies wat er gebeurd is. We woonden in de Barri Gòtic, dronken daar wijn, slenterden door de oude straatjes en hingen rond op terrasjes en feestjes. Ik ben blij dat ik nog een nummer op de ukelele heb dat in de lijn ligt van ‘Riptide’ en ‘Saturday Sun’. ‘Riptide’ werpt natuurlijk een schaduw, maar de nummers bevinden zich in hetzelfde spectrum. Het voelt als een consistente set.” Way That I’m Going “Als je een nummer benadert alsof je een monteur bent, kun je een onderdeel pakken en het ergens anders installeren. Ik benader het schrijven van nummers vrij praktisch en doe niet geheimzinnig over mijn werkwijze. Je kunt delen van het ene nummer pakken en ze in een ander nummer stoppen. Dit nummer gaat over mijn vriendin. Onze muzieksmaak komt overeen en wij reageren met dezelfde emotie op nummers. Dus als ik haar een nieuw nummer laat horen en ze vindt het goed, dan geeft dat me veel vertrouwen.” Every Side Of You “Mijn zus en ik keken heel veel naar The Sopranos tijdens de lockdown. Tony Soprano zei ooit tegen zijn therapeut: “Wat is er met Gary Cooper gebeurd, die sterke en stille man?” Ik weet niet of ik ooit het sterke en stille type ben geweest, maar ik heb zeker gemerkt dat ik veranderd ben in de laatste paar jaar. Ik heb wat deuren in mezelf opengezet; ben opener, relaxter en liefdevoller. Het gaat ook over de momenten waarop je niet bij elkaar kunt zijn, er zit een zekere tederheid en spanning in. Als je als muzikant niet aan het toeren bent, dan ben je er elke dag, zes maanden lang, en vervolgens ga je weg voor acht weken. Dat kan lastig zijn, die dynamiek hoor je terug in het nummer.” Clarity “Deze is heel opgewekt en poppy. Dan Wilson zegt dat als er een nummer is waar je een beetje verlegen van wordt omdat het poppy is, of waar je ongemakkelijk van wordt omdat het heel direct is, dat nummer dan de single moet worden. Ik kreeg dat gevoel bij ‘Clarity’. Toen we het nummer afmaakten, zei Joel [Little, de producer] dat hij zich de sound van de productie kon inbeelden. En toen hij het terugstuurde, met de volledige productie, explodeerde het gewoon. Dat zag ik niet aankomen. Op de originele spraakmemo maak ik alleen maar een trompetgeluid met mijn mond. Hij heeft dat zelfs gesampled in de originele demo en dat is daarna vervangen door een echte trompet.” Wavelength “Het is behoorlijk experimenteel. Ik had een paar schrijfsessies met Dave [Longstreth] van Dirty Projectors en de jongens van Take A Daytrip. Ik mompelde wat in de microfoons en zij pikten er de beste melodieën uit. De manier waarop we het nummer maakten was zo anders dan ik gewend was, maar het was een compleet open en creatief experiment. Ik vind het interessant om te zien hoe mensen op dit nummer reageren, omdat het best uniek en anders is. Het is waarschijnlijk het meest gedurfde en vreemde nummer dat op mijn albums staat, maar soms is het goed om risico's te nemen.” Boardwalk “Dit is een lappendeken van verschillende inspiraties, maar Bruce [Springsteen] had het veel over promenades in zijn boek Born to Run. Het idee is dat je een kleine veilige bubbel voor jezelf creëert buiten de drukte van de grote stad, waarin je jezelf terug kan trekken. Ik had een fase, voor de pandemie, waarin ik in het vliegtuig steeds naar films met Paul Newman keek. De zin 'If you need the words, I'll say them' komt uit The Color Of Money. Ik ben blij dat ik niet meer hoef te vliegen, want dan hadden mijn nummers er anders uitgezien. In plaats van dingen uit films te halen had ik misschien meer zelfreflectie nodig.” Looking At Me Like That “James [Earp] en ik gingen de schrijfsessie in met precies hetzelfde akkoordenschema. Ik had een zin in mijn telefoon: ‘Don’t stop looking at me like that’. Ik dacht aan de dynamiek tussen een stel, en aan de hoop dat de manier waarop de ander naar je kijkt zo zal blijven. Het wijkt een beetje af van de sound die ik vaak gebruik en volgens mij werkt het.” This One “Dit is een waargebeurd verhaal. De rode regenjas en het korte bruine haar in de tekst, dat gaat over toen ik mijn vriendin voor het eerst ontmoette. Er zitten autobiografische elementen in, maar ik heb ook wat dingen verfraaid; het nummer kan nu een eigen leven gaan leiden. Ik vind de zin ‘a better way of waking up I'll never find’ heel fijn. Daylight “Het was in het begin van de lockdowns, toen we onze boodschappen nog afwasten. Het enige sociale contact had ik via online-quizavonden met vrienden. Ik kreeg een keer zoveel energie van de quizavond dat ik gelijk achter de piano ging zitten. Tot dat moment was ik niet echt creatief of productief. Ik schreef ook een titelsong voor de quiz, en toen realiseerde ik me dat ik best weer nummers kon gaan schrijven, al was het maar voor een quiz. Dus ik schreef een melodie op de piano. Ik dacht dat de tekst over wandelen door Barcelona wellicht een beetje te confronterend was gezien de tijd waar we in zaten, maar toen realiseerde ik me dat het juist herkenbaar is naar dingen te verwijzen die ik heb meegemaakt.”