(1)

Op 30 juni 2020 heeft de Raad Aanbeveling (EU) 2020/912 (1) over de tijdelijke beperking van niet-essentiële reizen naar de EU en de mogelijke opheffing van die beperking aangenomen.

(2)

Sindsdien hebben de toenemende vaccinatiegraad wereldwijd, met vaccins die een hoog niveau van bescherming bieden tegen ernstige ziekte en overlijden, en de circulatie van de omikronstammen BA.4 en BA.5, die sinds juli 2022 wereldwijd overheersen en doorgaans minder ernstig ziek maken dan de eerdere deltavarianten, tot een aanzienlijke verbetering van de epidemiologische situatie geleid.

(3)

Gezien de huidige en verwachte epidemiologische situatie lijkt het derhalve passend aan te bevelen de beperkingen op reizen naar de Unie op te heffen. Alle lidstaten en landen waarop het Schengenacquis van toepassing is, hebben deze beperkingen reeds tijdens de zomer ingetrokken.

(4)

Aanbeveling (EU) 2020/912 bevat onder meer, in bijlage I, een lijst van derde landen, speciale administratieve regio's en andere territoriale entiteiten en autoriteiten (“derde landen of regio's”) die voldoen aan de epidemiologische criteria van die aanbeveling en waarvoor de beperking van niet-essentiële reizen vanuit die derde landen of regio's naar de Unie kan worden opgeheven. Door de versoepeling van de beperkingen is die lijst niet langer nodig en moet zij derhalve worden ingetrokken.

(5)

Het SARS-CoV-2-virus circuleert echter nog steeds. Daarom moeten de lidstaten klaar staan om op gecoördineerde en evenredige wijze op te treden indien de epidemiologische situatie aanzienlijk verslechtert, onder meer als gevolg van de opkomst van een nieuwe zorgwekkende of belangwekkende variant.

(6)

Met name wanneer de epidemiologische situatie in een derde land of regio aanzienlijk verslechtert, moeten de lidstaten, waar nodig, niet-essentiële reizen beperken, behalve voor personen die gevaccineerd of hersteld zijn of die binnen 72 uur vóór hun vertrek negatief hebben getest op een moleculaire nucleïnezuuramplificatietest (NAAT). Dit mag de lidstaten niet beletten bij aankomst aanvullende maatregelen te nemen, zoals aanvullende tests, zelfisolatie of quarantaine.

(7)

Wanneer een lidstaat overeenkomstig Aanbeveling 2022/107 van de Raad (2) beperkingen in verband met COVID-19 invoert, moeten de lidstaten, binnen de structuren van de Raad en in nauw overleg met de Commissie, het Europees Centrum voor ziektepreventie en -bestrijding (ECDC) en het Gezondheidsbeveiligingscomité, samenwerken om te bepalen of soortgelijke beperkingen moeten worden ingevoerd voor reizen vanuit derde landen naar de lidstaten. Informatie over nieuwe maatregelen zou zo spoedig mogelijk en in de regel ten minste 48 uur vóór de inwerkingtreding ervan moeten worden bekendgemaakt, rekening houdend met het feit dat in epidemiologische noodgevallen enige flexibiliteit vereist is.

(8)

In dat verband moet het digitale EU-covidcertificaat, zoals vastgesteld bij Verordening (EU) 2021/953 van het Europees Parlement en de Raad (3) en Verordening (EU) 2021/954 van het Europees Parlement en de Raad (4), het ijkpunt blijven om bewijs te leveren van vaccinatie, herstel of tests. Dit moet ook gelden voor certificaten die zijn afgegeven door derde landen die vallen onder een uitvoeringsbesluit dat is vastgesteld op grond van artikel 3, lid 10, of artikel 8, lid 2, van Verordening (EU) 2021/953.

(9)

Voorts moeten de lidstaten, wanneer in een derde land of regio een zorgwekkende of belangwekkende variant opkomt, de mogelijkheid behouden om op gecoördineerde wijze dringende, in de tijd beperkte en flexibele maatregelen te nemen om de introductie van een dergelijke zorgwekkende of belangwekkende variant in het land te vertragen en voor te bereiden.

(10)

Deze aanbeveling moet ook voorzien in de nodige vrijstellingen van beperkingen op reizen vanuit derde landen naar de lidstaten. Personen die voor een essentiële behoefte of functie reizen, moeten naar de lidstaten en andere landen waarop het Schengenacquis van toepassing is, kunnen reizen, ook wanneer de noodrem van toepassing is. Daartoe moet de lijst van essentiële reizigers worden aangepast om deze te beperken tot personen die zelfs in dergelijke situaties moeten kunnen reizen.

(11)

Evenzo moeten burgers van de Unie en onderdanen van derde landen die legaal in de Unie verblijven steeds de mogelijkheid hebben om terug te keren naar hun lidstaat van nationaliteit of verblijf, waar zij bij aankomst echter aan maatregelen kunnen worden onderworpen. Kinderen jonger dan twaalf jaar mogen niet worden verplicht in het bezit te zijn van een vaccinatie-, herstel- of testbewijs.

(12)

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, neemt Denemarken niet deel aan de aanneming van deze aanbeveling. Aangezien deze aanbeveling voortbouwt op het Schengenacquis, beslist Denemarken overeenkomstig artikel 4 van het bovengenoemde protocol binnen een termijn van zes maanden nadat de Raad heeft beslist over deze aanbeveling, of het deze zal uitvoeren.

(13)

Deze aanbeveling vormt een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan Ierland niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2002/192/EG van de Raad (5). Ierland neemt derhalve niet deel aan de aanneming ervan en is niet onderworpen aan de toepassing ervan.

(14)

Wat IJsland en Noorwegen betreft, vormt deze aanbeveling een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van de Overeenkomst tussen de Raad van de Europese Unie en de Republiek IJsland en het Koninkrijk Noorwegen inzake de wijze waarop IJsland en Noorwegen worden betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (6) die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, punt A, van Besluit 1999/437/EG van de Raad (7).

(15)

Wat Zwitserland betreft, vormt deze aanbeveling een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (8) die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, punt A, van Besluit 1999/437/EG, in samenhang met artikel 3 van Besluit 2008/146/EG van de Raad (9).

(16)

Wat Liechtenstein betreft, vormt deze aanbeveling een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van het Protocol tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap, de Zwitserse Bondsstaat en het Vorstendom Liechtenstein betreffende de toetreding van het Vorstendom Liechtenstein tot de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (10) die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, punt A, van Besluit 1999/437/EG, in samenhang met artikel 3 van Besluit 2011/350/EU van de Raad (11).

(17)

Alle lidstaten moeten, in het belang van de goede werking van het Schengengebied, op gecoördineerde wijze over de eventuele herinvoering van beperkingen van niet-essentiële reizen naar de Unie besluiten,